efa napisał(a):po pierwsze primo

gryfa w herbie ma (i od wieków miało) województwo POMORSKIE (aktualnie jest to czarny drapieżny gryf na żółtym tle)
po drugie primo

bardzo proszę nie wprowadzać opinii publicznej w błąd

Nazwa "województwo pomorskie" została stworzona i administracyjnie przydzielona regionowi ze stolicą w Gdańsku już w XV wieku, kiedy to Kazimierz Jagiellończyk utworzył pierwsze województwo pomorskie obejmujące historyczne Pomorze Gdańskie. Również w II RP województwo pomorskie obejmowało swoim zasięgiem rejon Pomorza Gdańskiego (stolicą województwa był wówczas Toruń). Zarówno w I RP, jak i II RP herbem województwa pomorskiego był czerwony gryf na białym tle (zaanektowany potem przez województwo zachodniopomorskie). Nigdy województwo pomorskie nie obejmowało swoim terenem jedynie Kaszub. Nigdy też nawet skrawek województwa zachodniopomorskiego nie nosił nazwy województwo pomorskie.
Dziękuję za uwagę i pozdrawiam pomorze tylne tj. byłe księstwo szczecińskie

To pierwsze się zgadza, czarny gryf w żółtym polu to tzw. gryf kaszubski. Na naszym Pomorzu występował on jako jeden z elementów dziewięciopolowego herbu wielkiego i było to naciągane, bo tak naprawdę tylko niewielki skrawek używający kaszubskiego gryfa wchodził w skład naszego Pomorza - Szczecinek używał takiego gryfa (nie ma pewności, czy słusznie). Ale wiadomo, że w średniowieczu każdy władca tytularnie przypisywał sobie własne i cudze ziemie, nasi Gryfici wyjątkiem nie byli. Z ziem kaszubskich niemniej należała do nich ziemia lęborsko-bytowska, więc coś na rzeczy było.
Nasze gryfy występują w kilku wersjach kolorystycznych, nie ma tu miejsca na wyliczanie, ale czarny jest tylko gryf kaszubski, czyli wschodni.
Zgadza się też, że w Polsce używano od XV w. nazwy "województwo pomorskie" jako określenie ziemi gdańskiej. Ale tu już mamy różnicę między Pomorzem a Pomorzem, która ma taki sam charakter, jak obecny spór między Grecją a Macedonią: obrażona Grecja nazywa Macedonię "republika Skopje" i zmusza Europę do używania skrótu "FYR Macedonia" (former yugoslavian republic). Bo jest Macedonia niepodległa i Macedonia grecka. Są też dwa Pomorza: nasze, zwane przez Polaków Zachodnim, które aż do 1654 r. było niepodległe, i polskie, czyli ziemia gdańska i toruńska zwane niegdyś województwem pomorskim.
Nasze Pomorze nigdy nie używało, pisząc o sobie samym, określenia "Zachodnie". Bo Pomorze gdańskie nie było od końca XIII w. niepodległym państwem, tylko polską ziemią (niekiedy kradzioną przez Krzyżaków), więc trudno było, aby niepodległe księstwo odróżniało się przydomkiem od województwa. Wszak książę krwi dynastycznej nie mógł siebie samego z wojewodą zrówywnać.
Prawdą jest, że nigdy nawet skrawek obecnego województwa zachodniopomorskiego nie wchodził w skład województwa pomorskiego. Jest odwrotnie. To w skład obecnego województwa pomorskiego ze stolicą w Gdańsku wchodzi ziemia słupska, a ziemia słupska to ziemia Gryfitów, a nie Piastów. To ogólnie rzecz biorąc fragment Pomorza tzw. Zachodniego, chociaż najdalej wysunięty na wschód. Władztwo naszych książąt sięgało do Lęborka i Bytowa (te dwa miasta "lennili" od Polski). Słupsk zaś był jedną ze stolic naszych księstw w okresie rozbicia dzielnicowego. Tam rodzili się, panowali i umierali nasi książęta. Choćby Kazimierz IV, zwany przez Polaków Kaźkiem Słupskim.
Natomiast nieprawdą jest, że czerwony gryf na białym tle został zaanektowany przez województwo zachodniopomorskie i że należał do województwa pomorskiego. To jest nasz herb, naszej dynastii rządzącej Pomorzem od XI do XVII wieku, przez prawie sześć stuleci. Najstarszy niepewny zapis o użyciu gryfa jako herbu pochodzi z zaginionej pieczęci Kazimierza II z 1191 r. Najstarszy pewny zapis pochodzi z roku 1214, z pieczęci jego starszego brata Bogusława II. Kazimierz II rządził zachodnią częścią Pomorza, ze stolicą w Dyminie (dziś Demmin, Niemcy), a Bogusław II rezydował w Szczecinie, więc gryf najpewniej przywędrował z zachodu.
W tym samym czasie księstwem gdańskim rządziła samodzielna dynastia Sobiesławowiców (wygasła na Mściwoju II w 1291 r., dziedziczył po nim Przemysł II, polski król z Wielkopolski), która w ogóle nie używała gryfa jako swojego herbu, miała inne godło. A potem Pomorze gdańskie włączono do Polski. Gdy zaś Kazimierz Jagiellończyk w XV wieku tworzył polskie województwo pomorskie, gryf był już od ponad 350 lat, bo od końca XI wieku, herbem niepodległego Pomorza dziś nazywanego w Polsce Zachodnim.
Rządził nim zresztą wówczas Bogusław X Wielki, zięć Jagiellończyka, urodzony w Słupsku, a panujący w Szczecinie.
Zresztą nawet nazwa naszej dynastii - Gryfici - pochodzi od herbu i to jest historyczny dziwoląg, bo wszystkie dynastie mają nazwy od jakiegoś przodka (w Polsce: od Piasta, Jagiełły), a nie od herbu. Tylko dwie dynastie w Europie miały nazwy od herbu: Gryfici i szwedzcy Wazowie (Vasa - snopek, znak z herbu).
Nawet po utracie niepodległości gryf był naszym godłem, jako godło niemieckiej prowincji Pommern. I wszystkie niemal nasze miasta mają czerwonego gryfa w herbie, a ich prawa miejskie pochodzą przeważnie z pierwszej połowy XIII wieku, a więc z okresu, gdy Pomorze gdańskie jeszcze do Polski nie należało i nie używało w ogóle znaku gryfa.
To polscy królowie gwizdnęli pomorskim książętom gryfa z herbu, na takiej samej zasadzie, na jakiej Grecy dziś obrażają się na nazwę "Macedonia": chcieli obniżyć rangę niepodległego Pomorza, zrównać je ze swoim województwem, a tym samym mając słuszny tytuł królów Polski, objąć ową Polską również Pomorze. Każdy władca przypisywał sobie wtedy tytularnie tyle ziem, ile tylko mógł. Dlatego król Polski przypisywał sobie "Pomorze" (jak gdyby całe), a książę Pomorza tytułował się m.in. "księciem Kaszubów" (jak gdyby wszystkich). Ani jedno, ani drugie nie było prawdą.
I na koniec: księstwo szczecińskie to tylko jedna z trzech zasadniczych części Pomorza niepodległego, z okresu rozbicia dzielnicowego (bo my też mieliśmy rozbicie). Pomorze rozpadło się w I połowie XIII w. na trzy księstwa: zachodnie, wołogoskie (dziś Wolgast, Niemcy), południowe, szczecińskie (bez dostępu do morza!) i wschodnie, słupskie. Rozbicie trwało ponad 200 lat, linia słupska wygasła w 1459 r. na Eryku I Skandynawskim (zdetronizowanym królu Danii, Szwecji i Norwegii), szczecińska pięć lat później na 20-letnim Ottonie III, zmarłym na zarazę, a całość księstwa odziedziczyła linia wołogoska - dwaj bracia, zmarły bezpotomnie Warcisław X i Eryk II, ojciec Bogusława X Wielkiego.
Tyle wywodów historycznych na temat Pomorza, do których dałem się sprowokować... ale kiedyś rbx ostrzegał, że mnie nie wolno podpuszczać do tego tematu, bo cały wykład będzie. I proszę, jest.
Pozdrawiam Pomorze gdańskie, czyli polskie.
Gdy sędziowie będą walczyć ze sobą, zwycięstwo odniosą wyłącznie politycy.