W dniu dzisiejszym rozesłałem do Was wszystkich informację o kolejnej akcji, a właściwie ostatniej desce ratunku, tj. skierowaniu zbiorczego quasi listu otwartego do posłów na Sejm RP, z wnioskiem o zastanowienie się i poważną debatę nad mającym odbyć się w dniu 16 grudnia 2008r. głosowaniem nad wetem Pana Prezydenta do poselskiego projektu zmiany USP, likwidującej awanse poziome
!Przypominam, że chociaż budzą one kontrowersje, to znacząca większość sędziów, chce pozostawienia tej instytucji.
Nie mamy nic przeciwko, a nawet jesteśmy za wprowadzeniem stosownych kryteriów dla awansu poziomego, natomiast budzi nas sprzeciw instrumentalne traktowanie naszej grupy zawodowej, pomijanie głosów środowiska!
Szczegóły weta Pana Prezydenta - http://www.prezydent.pl/x.download?id=25525947
Ponieważ mamy bardzo mało czasu na wysłanie listów, zapadła decyzja o skierowaniu go do wszystkich posłów przez administratora forum (moją skromną osobę) i dołączenie imion, nazwisk i stanowisk służbowych wszystkich sędziów wspierających nasz apel !
Listę popierających zbieramy tylko do środy, do godz. 24-ej !
Zdając sobie sprawę, że wielu z Was pragnie pozostać anonimowa na forum - ZWRACAM SIĘ Z GORĄCĄ PROŚBĄ I APELEM o przysyłanie mi zbiorczych imion i nazwisk z poszczególnych sądów
!
Tego rodzaju forma jest jak najbardziej wskazana - mam już 4 sądy, z których wpłynęły dane, podane przez czterech kolegów, ale zawierające również nazwiska osób, pragnących być ujętymi pod apelem...
W ten sposób bardzo szybko możemy przeprowadzić akcję! Proszę korzystajcie z niej - rozmawiajcie ze swoimi znajomymi i piszcie do mnie zbiorczo z swoich sądów
Oto tekst apelu, jaki wyślę w dniu 11 grudnia 008r. w godzinach rannych do wszystkich posłów:
Szanowny Panie Pośle
W dniu 27 listopada 2008 r. Pan Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej skierował do Sejmu RP wniosek o ponowne rozpatrzenie ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw.
W uzasadnieniu swojego stanowiska Pan Prezydent, podzielając zastrzeżenia wysuwane do w/w ustawy przez Stowarzyszenie Sędziów Polskich „Iustitia” zawarte w uchwale zarządu Stowarzyszenie z dnia 6 listopada 2008 r. podniósł, że przedstawiona do podpisu ustawa jest kolejną próbą ustawodawcy zniesienia aprobowanej przez środowisko sędziowskie instytucji awansu poziomego powołanej dla uhonorowania dobrych sędziów z długoletnim stażem orzeczniczym i jest w zasadzie powtórzeniem ustawy, której podpisania odmówił i którą w dniu 3 lipca 2008 r. wraz z umotywowanym wnioskiem przekazał do ponownego rozpatrzenia przez Sejm. Wniosek z dnia 3 lipca 2008 r. dotyczył uchwalonej w trybie pilnym ustawy likwidującej awans poziomy, tj. ustawy z dnia 25 czerwca 2008 r., która zmieniała ustawę z dnia 27 czerwca 2007 r. o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw, ustawę o prokuraturze oraz ustawę – Prawo o ustroju sądów powszechnych.
Pan Prezydent zwrócił uwagę, że z naruszeniem art. 64 ust. 2 Regulaminu Sejmu nie zarządzono drukowania wniosku z dnia 3 lipca 2008 r. o ponowne rozpatrzenie ustawy i nie doręczono go posłom. Wniosek nie tylko nie został rozpatrzony przez komisję, która rozpatrywała projekt ustawy przed jej uchwaleniem przez Sejm, ale nawet nie został zamieszczony w sejmowym wykazie prezydenckich wniosków kierowanych do Sejmu na podstawie art. 122 ust. 5 Konstytucji. Podkreślił także, że przepisy konstytucyjne nie uprawniają władzy ustawodawczej do selektywnej oceny wniosków Prezydenta i tym samym samodzielnego decydowania o ich rozpatrzeniu bądź nierozpatrzeniu przez Wysoką Izbą. Nie mające podstaw prawnych postępowanie polegające na uznaniu prezydenckiego weta za nieistniejące stanowi precedens zagrażający prawidłowości funkcjonowania demokratycznego państwa. Celem konstytucyjnej instytucji odmowy podpisania ustawy i skierowania jej do ponownego rozpatrzenia jest nie tylko zakwestionowanie zasadności nadania uchwalonej ustawie przymiotu obowiązującego prawa, ale również umożliwienie władzy ustawodawczej dokonania ponownej oceny prawidłowości regulacji ustawowych zakwestionowanych przez Prezydenta RP. Tak pojmowana instytucja prezydenckiego weta służyć powinna poprawie jakości stanowionego prawa. Przeprowadzenie więc debaty i rozpatrzenie przez Sejm wniosku Prezydenta RP z dnia 3 lipca 2008 r. bezprzedmiotowym uczyniłoby ponowne inicjowanie procedury legislacyjnej w tej samej sprawie, tym bardziej, że nie zaistniały żadne nowe okoliczności pozwalające na rewizję dotychczasowej krytycznej oceny. Argumenty wskazane we wniosku z dnia 3 lipca 2008 r. i uzasadniające odmowę podpisania ustawy likwidującej możliwość awansu poziomego – pozostają bowiem aktualne.
Podzielamy zastrzeżenia Pan Prezydenta. Uważamy bowiem, że w tej sytuacji procedowanie nad nowym projektem nowelizacji ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych, dotyczącym również zniesienia awansu poziomego, było przedwczesne. Proces legislacyjny nad poprzednią nowelizacją nie został bowiem zakończony, pomimo wymagania zawartego w art. 119 ust. 4 Konstytucji. Ponieważ nowa ustawa z 8 października 2008 r. dotyczy tych samych przepisów co poprzednia ustawa z 25 czerwca 2008 r., nie było możliwe kontynuowanie prac legislacyjnych nad nią, a jej uchwalenie przez Parlament naruszyło przytoczony przepis Konstytucji, z którego jednoznacznie wynika, że należało najpierw dokończyć proces legislacyjny dotyczący poprzedniego projektu, zawetowanego przez Prezydenta RP.
Zwracamy uwagę, że ustawa sposób niedopuszczalny pomniejsza znaczenie osobistej prerogatywy Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, jaką jest powoływanie sędziów. Zgodnie z art. 4 pkt 3 ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. wnioski o awans poziomy złożone przez sędziów na podstawie obowiązujących przepisów podlegać mają rozpoznaniu w trybie ustalonym przez przepisy dotychczasowe, to znaczy w oparciu o przepisy eliminowane z porządku prawnego na mocy kwestionowanej ustawy. Skonstruowana bowiem przez ustawodawcę instytucja prawna polegająca na zobowiązaniu Prezydenta RP do powoływania (na podstawie faktycznie nieobowiązujących przepisów) sędziów na stanowiska odpowiednio sędziego sądu okręgowego w sądzie rejonowym lub sędziego sądu apelacyjnego w sądzie okręgowym i to po to tylko, by w momencie nominacji sędziowie ci utracili te stanowiska i powrócili na poprzednio zajmowane z zachowaniem prawa do wynagrodzenia należnego im w momencie chwilowej nominacji związanej z awansem poziomym – przeczy racjonalności ustawodawcy. Pomniejsza rangę konstytucyjnej prerogatywy i faktycznie wskutek swej pozorności uniemożliwia adresatom przepisów, tj. sędziom realizację prawa przyrzeczonego w ustawie.
Pragniemy także zaznaczyć, że przy uchwalaniu ustawy z dnia 8 października 2008r. doszło do istotnego naruszenia procedury legislacyjnej. W sposób sprzeczny z treścią art. 119 ust. 1 Konstytucji RP i art. 37 ust. 2 i 3 Regulaminu Sejmu zaniechano bowiem przeprowadzenia pierwszego czytania projektu ustawy na posiedzeniu Sejmu. Czytanie to przeprowadzono jedynie w Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka na posiedzeniach w dniach 17 i 23 września 2008 r., chociaż przepisy prawne objęte tą regulacją dotyczą wynagrodzenia i awansu poziomego sędziów, należących do materii ustroju władzy sądowniczej. Należy zauważyć, że z mocy art. 37 ust. 2 Regulaminu Sejmu pierwsze czytanie na posiedzeniu Sejmu przeprowadza się obligatoryjnie w odniesieniu, między innymi, do projektów ustaw regulujących ustrój i właściwość władz publicznych. Niewątpliwie tworzenie i znoszenie stanowisk sędziego sądu okręgowego w sądzie rejonowym oraz sędziego sądu apelacyjnego w sądzie okręgowym oznacza wprowadzenie nowych stanowisk w sądach, a zatem determinuje ich organizację. Zawarte w dziale II Prawa o ustroju sądów powszechnych zatytułowanym „Sędziowie” przepisy określające status sędziego (rozdział 1 „Status sędziego”), jak i przepisy dotyczące jego praw i obowiązków (rozdział 2 „Prawa i obowiązki sędziów”), połączone z art. 178-181 Konstytucji, tworzą ustrojową zasadę odrębności pozycji sędziego, mającego wśród funkcjonariuszy państwowych status wyjątkowy. Identyczne stanowisko zaprezentował dr Ryszard Piotrowski z Uniwersytetu Warszawskiego: "Jeżeli projekt ustawy dotyczy zasad zajmowania stanowisk sędziowskich, czyli awansowania sędziów, czy też, ogólnie biorąc, zasad wykonywania urzędu sędziego, to są to przepisy, które regulują ustrój sądownictwa, a więc jednej z władz publicznych" (Gazeta Prawna z 9 czerwca 2008 r.). Wprowadzenie nowych stanowisk w sądach nastąpiło w drodze trzech czytań plenarnych projektu ustawy, a zatem w wyniku prawidłowego procesu legislacyjnego, z uwzględnieniem konsultacji w Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka, a wcześniej konsultacji ze środowiskiem sędziowskim. Tymczasem ustawa uchylająca je została przyjęta z całkowitym pominięciem tej procedury, co oznacza istotne naruszenie przepisów proceduralnych.
Trybunał Konstytucyjny wielokrotnie zwracał uwagę, że władza ustawodawcza parlamentu i związane z nią uprawnienia innych podmiotów realizują się za pomocą sformalizowanej procedury ustawodawczej, składającej się z poszczególnych stadiów (faz), w ramach których poszczególnym uczestnikom tego procesu przysługuje prawo podejmowania określonych działań mających wpływ na treść lub formę ustawy. W toku procesu ustawodawczego każde z tych działań (czynności) posiada określony cel, a skorzystanie z niego wywołuje określone konsekwencje prawne. Posłużenie się jakąś czynnością niezgodnie z jej przeznaczeniem, czy też w niewłaściwej fazie procesu ustawodawczego, zniweczyć może podstawowe wartości tkwiące w parlamentarnym sposobie tworzenia prawa (zob. orzeczenie TK z 23 listopada 1993 r., K 5/93, OTK z 1993 r., cz. II, poz. 39, s. 389 oraz wyroki: z 24 czerwca 2002 r., K 14/02, OTK ZU nr 4/A/2002, poz. 45; z 7 lipca 2003 r., SK 38/01, OTK ZU nr 6/A/2003, poz. 61).
W świetle powyższego stanowiska Trybunału Konstytucyjnego podnieść należy, że po raz kolejny w odniesieniu do procesu legislacyjnego nowelizacji ustawy regulującej ustrój sądów, doszło do naruszenia Konstytucji, a w szczególności art. 119 ust. 1, albowiem trudno w tych okolicznościach przyjąć, że pierwsze czytanie projektu tej ustawy odbyło się, skoro pominięto uczestnictwo wszystkich posłów niewchodzących w skład Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka.
Niezależnie od powyższych zastrzeżeń co do konstytucyjności przedmiotowej ustawy, pragnę zwrócić uwagę pana Posła, że sędziowie sądów rejonowych i okręgowych z zadowoleniem i nadzieją przyjęli uchwalenie ustawy z 29 czerwca 2007 r. wprowadzającej awanse poziome, traktując ją jako krok w kierunku wzmocnienia pozycji sędziego i utworzenia ścieżki awansu zawodowego sędziego, pozwalający na zatrzymanie w zawodzie najbardziej doświadczonych i nienagannie pracujących sędziów. Regulacja ta miała stanowić instrument docenienia i odpowiedniego nagradzania sędziów nienagannie wykonujących swoje obowiązki, nieaspirujących z różnych przyczyn do sądów wyższych. Dostęp do wyższych stanowisk sędziowskich jest bowiem ograniczony. Do sądu wyższej instancji zwykle awansują sędziowie z miasta, w którym siedzibę ma ten sąd. Ograniczona liczba stanowisk sędziowskich w sądach wyższych instancji, utrudnienie awansu dla sędziów mieszkających w miejscowościach, w których nie ma siedziby wyższy sąd, niejasne kryteria awansu zawodowego, a także tzw. „niszowe” specjalizacje (np. w wydziałach rodzinnych) nie stwarzają rzeczywistej możliwości awansu wielu wyróżniającym się sędziom, przez wiele lat służby sędziowskiej wykonującym swoje obowiązki w sądach rejonowych lub okręgowych.
Podkreślenia także wymaga, że ustawa nie niesie za sobą żadnych nowych obciążeń dla budżetu Państwa przez najbliższe 5 lat, gdyż ustawodawca w kwestionowanej ustawie i tak przewidział dla sędziów z 15 letnim stażem pracy trzecią stawkę awansową w wysokości odpowiadającej wynagrodzeniu sędziego awansującego poziomo.
Dlatego apelujemy do Pana Posła o głosowanie za przyjęciem weta Pana Prezydenta do przedstawionej wyżej ustawy.
Mogęmieć dzisiaj kilkkanaście podpisów, ale w jakiej formie? Na papierze? Jak to przesłać Adminowi? Poproszę o odpowiedź na forum lub mailem do 13.00, bo potem będzie za późno. 
bo z a późno sie zorientowałem i było już...........mało czasu 
? To nie było in blanco tylko pod czymś konkretnym wyrazaliśmy zgodę na umieszczenie swoich nazwisk. Wprowadzenie jakichkolwiek zmian teraz byłoby zwyczajnym nadużyciem zaufania. No i oczywistą nieprawdą.
??:
