Słyszałem od kolegów, że odżyły koncepcje nieprzyznawania VAT do wynagrodzenia w sprawach z 2009r.
A i jak widzę kam zgłasza podobne pomysły
Poniżej postanowienie SA o przyznaniu wynagrodzenia z VAT z powołaniem się Dyrektywy UE
Sygn. akt II Cz 1198/10
POSTANOWIENIE
Dnia 14 grudnia 2010 r.
Sąd Okręgowy we Wrocławiu, Wydział II Cywilny Odwoławczy
po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2010r. we Wrocławiu
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa :
R. P. i in.
przeciwko S. P.
o nakazanie
na skutek zażalenia biegłego sądowego
od postanowienia Sądu Rejonowego dla Wrocławia - Śródmieścia
z dnia 3 grudnia 2009 r.
sygnatura akt I X C 700/05
postanawia :
zmienić zaskarżone postanowienie w punkcie II w ten sposób, że przyznać biegłemu T. K. za sporządzenie pisemnej opinii uzupełniającej z 27 listopada 2009r. dalszą kwotę 30,02 zł. stanowiącą 22 % podatek VAT liczony od kwoty wynagrodzenia za sporządzenie opinii przyznanego w wysokości 136,44 zł
UZASADNIENIE
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy, w punkcie I, przyznał biegłemu sądowemu T. K. wynagrodzenie w kwocie 136,44 zł. za sporządzenie pisemnej opinii uzupełniającej. W punkcie II oddalił dalej idący wniosek biegłego, obejmujący kwotę 30,02 zł. stanowiącą 22 % podatek VAT od wynagrodzenia biegłego.
Na postanowienie to zażalenie złożył biegły, zaskarżając je co do punktu II. Wniósł o przyznanie mu pozostałej kwoty wynagrodzenia w wysokości 30,02zł, odpowiadającej należnemu podatkowi VAT. W uzasadnieniu podniósł, iż Sąd I instancji winien był odmówić zastosowania rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 grudnia 1975 r. w sprawie kosztów przeprowadzenia dowodu z opinii biegłych w postępowaniu sądowym jako aktu podstawowego. Przepisy rozporządzenia z zakresie nieprzyznawania biegłym wynagrodzenia powiększonego o podatek VAT, jako sprzeczne z prawem wspólnotowym i art. 2 Konstytucji nie powinny być stosowane.
Wyraził też zapatrywanie, że pobranie akt z sądu i ich zwrot po opracowaniu opinii są niezbędnymi czynnościami w procesie jej wykonania i przysługuje za to wynagrodzenie.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Sąd Odwoławczy uznał zażalenie biegłego za uzasadnione. Wprawdzie, w stanie prawnym istniejącym w dacie wydania zaskarżonego postanowienia obowiązywało, rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 1 grudnia 1975 r. w sprawie kosztów przeprowadzenia dowodu z opinii biegłych. w, postępowaniu sądowym, które nie przewidywało możliwości powiększenia wynagrodzenia o podatek VAT., jednak nie była to jedyna regulacja prawna, którą sąd powinien brać pod uwagę orzekając w kwestii podatku VAT związanego z wynagrodzeniem za sporządzenie opinii przez biegłego.
W związku z przynależnością Polski do Unii Europejskiej obowiązują nasz kraj nie tylko przepisy ustawodawstwa wewnętrznego ale także w pewnym zakresie uregulowania wspólnotowe. Jednym z ich rodzajów są dyrektywy. Odnosząca się do kwestii podatkowych dyrektywa Rady Unii Europejskiej z 28 listopada 2006r., dotycząca zasad wspólnego systemu podatku od wartości dodanej przewiduje nieobciążanie podatkiem VAT tych podatników uczestniczących w obrocie towarami i usługami, którzy nie są ich ostatecznymi odbiorcami. Przepis art. 1 dyrektywy statuuje zasadę neutralności podatku VAT, która wyraża się także poprzez realizację prawa do odliczania podatku naliczonego, czyli stworzenie takich rozwiązań legislacyjnych w ustawodawstwie wewnętrznym, w ramach których podatek zapłacony może zostać przez podatnika odliczony , nie stanowiąc. tym samym dla niego kosztu w sensie ekonomicznym i to w momencie, gdy podatek staje się wymagalny. Tymczasem nieprzyznanie biegłemu wynagrodzenia podwyższonego o podatek VAT powoduje konieczność płacenia go przez biegłego z wypłaconego mu wynagrodzenia. Narusza to zasadę neutralności tego podatku i jest sprzeczne z art. 1 ust 2 Dyrektywy w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Jednym z aspektów przystąpienia Polski do Unii Europejskiej jest obowiązek dostosowania prawa krajowego do regulacji wspólnotowych , w tym implementowanie do prawa polskiego postanowień dyrektyw Unii. Ewentualne nieprawidłowości w tym zakresie lub brak implementacji do przepisów krajowych , daje podatnikom możliwość powoływania się wprost na przepis prawa wspólnotowego. Wynika to z zasady bezpośredniej skuteczności , na którą wskazuje Trybunał na przykład w wyroku w sprawie C-8/81. W orzeczeniu tym ETS wskazuje na prawne konsekwencje opóźnienia implementacji przepisów dyrektywy.
Z powołanych wyżej motywów uznać należało że nie przyznanie biegłemu wynagrodzenia podwyższonego o podatek VAT było sprzeczne z art. 1 ust 2 powołanej wyżej Dyrektywy nr 112 z 26 listopada 2006 r. , wobec czego zażalenie biegłego podlegało uwzględnieniu.
Z przedstawionych względów Sąd Okręgowy na podstawie art.386 par.1 kpc w zw. z art.397 par.2 kpc orzekł jak w sentencji.
I jeszcze jedno:
Sygn. akt II Cz 891/10
POSTANOWIENIE
Dnia 10 listopada 2010 r. Sąd Okręgowy we Wrocławiu, Wydział II Cywilny Odwoławczy
po rozpoznaniu w dniu 10 listopada 2010 r. we Wrocławiu
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa :
R. P. i in.
przeciwko S. P.
o nakazanie
na skutek zażalenia biegłego sądowego
od postanowienia Sądu Rejonowego dla Wrocławia - Śródmieścia
z dnia 16 października 2009 r.
sygnatura akt I X C 100/05
postanawia:
zmienić zaskarżone postanowienie w punkcie II w ten sposób, że przyznać biegłemu T. K. za sporządzenie pisemnej opinii z 8 października 2009r. dalszą kwotę 127,44 zł. oraz 1281,60 zł. stanowiącą 22 % podatek VAT liczony od przyznanego, w łącznej wysokości 5825,57 zł., wynagrodzenia za sporządzenie opinii.
UZASADNIENIE
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy, w punkcie l, przyznał biegłemu sądowemu T. K. wynagrodzenie w kwocie 5575,60 zł. za sporządzenie pisemnej opinii w sprawie oraz 122,53 zł. tytułem zwrotu wydatków. W punkcie II oddalił dalej idący wniosek biegłego, obejmujący kwotę 127,44 zł. stanowiącą policzone przez niego wynagrodzenie za cztery godziny czynności przygotowawczych w postaci pobrania akt z sadu i przekazania ich z powrotem wraz ze sporządzoną opinią oraz co doliczenia 22 % podatek VAT od wynagrodzenia biegłego. W uzasadnieniu postanowienia wskazano, że żądane wynagrodzenie za opinię, w kwocie 5575,60 zł. jest zgodne z aktualnie obowiązującymi stawkami. Zasadne jest też żądanie zwrotu poniesionych przez biegłego wydatków w kwocie 122,53 zł. Wniosek biegłego został uwzględniony w łącznej kwocie 5698,13 zł. Niezasadne natomiast, zdaniem Sądu, było żądanie biegłego w zakresie powiększenia należnego mu wynagrodzenia o podatek VAT. Sąd wskazał, że w stanie prawnym obowiązującym w dacie orzekania o wynagrodzeniu biegłego, nie ma podstaw do powiększania sumy wynagrodzenia o podatek VAT. Brak było również zasadności żądania wynagrodzenia za cztery godziny, które biegły w karcie pracy wykazał jako czynności związane z pobraniem akt z sądu i ich zwrotem po wykonaniu opinii. Sąd wskazał, że tego rodzaju czynności nie podlegają wynagrodzeniu, gdyż nie przewidują tego przepisy Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 18 grudnia 1975r. w sprawie kosztów przeprowadzania dowodu z opinii biegłych w postępowaniu sądowym.
Na postanowienie to zażalenie złożył biegły, zaskarżając je co do punktu II. Wniósł o przyznanie mu pozostałej kwoty. wynagrodzenia w wysokości 127,44zł, odpowiadającej czterem godzinom czynności związanych z pobraniem i zwrotem akt, oraz kwoty 12811,60 zł. odpowiadającej należnemu podatkowi VAT. W uzasadnieniu podniósł, iż Sąd I instancji winien był odmówić zastosowania rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 grudnia 1975 r. w sprawie kosztów przeprowadzenia dowodu z opinii biegłych w postępowaniu sądowym jako aktu podstawowego. Przepisy rozporządzenia z zakresie nieprzyznawania biegłym wynagrodzenia powiększonego o podatek VAT, jako sprzeczne z prawem wspólnotowym i art. 2 Konstytucji nie powinny być stosowane. Wyraził też zapatrywanie, że pobranie akt z sądu i ich zwrot po opracowaniu opinii są niezbędnymi czynnościami w procesie jej wykonania przysługuje za to wynagrodzenie.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje :
Sąd Odwoławczy uznał zażalenie biegłego za uzasadnione w części. Wprawdzie, jak zauważył Sąd Rejonowy, w stanie prawnym obowiązującym w dacie wydania zaskarżonego postanowienia, rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 grudnia 1975 r. w sprawie kosztów przeprowadzenia dowodu z opinii biegłych w postępowaniu sądowym nie przewidywało. możliwości powiększenia wynagrodzenia o podatek VAT., jednak nie była to jedyna regulacja prawna, którą sąd powinien brać pod uwagę orzekając w kwestii podatku VAT związanego z wynagrodzeniem za sporządzenie opinii przez biegłego.
W związku z przynależnością Polski do Unii Europejskiej obowiązują nasz kraj nie tylko przepisy ustawodawstwa wewnętrznego ale także w pewnym zakresie uregulowania wspólnotowe. Jednym z ich rodzajów są dyrektywy. Odnosząca się do kwestii podatkowych dyrektywa Rady Unii Europejskiej z 28 listopada 2006r., dotycząca zasad wspólnego systemu podatku .od wartości dodanej przewiduje nieobciążanie podatkiem VAT tych podatników uczestniczących w obrocie towarami i usługami, którzy nie są ich ostatecznymi odbiorcami. Przepis art. 1 dyrektywy statuuje zasadę neutralności podatku VAT, która wyraża się także poprzez realizację prawa do odliczania podatku naliczonego, czyli stworzenie takich rozwiązań legislacyjnych w ustawodawstwie wewnętrznym, w ramach których podatek zapłacony może zostać przez podatnika odliczony , nie stanowić tym samym dla niego kosztu w sensie ekonomicznym i to w momencie, gdy podatek staje się wymagalny. Tymczasem nieprzyznanie biegłemu wynagrodzenia podwyższonego o podatek VAT powoduje konieczność płacenia go przez biegłego z wypłaconego mu wynagrodzenia .
Narusza to zasadę neutralności tego podatku i jest sprzeczne z art. 1 ust 2 Dyrektywy w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Jednym z aspektów przystąpienia Polski do Unii Europejskiej jest obowiązek dostosowania prawa krajowego do regulacji wspólnotowych, w tym implementowanie do prawa polskiego postanowień dyrektyw Unii. Ewentualne nieprawidłowości w tym zakresie lub brak implementacji do przepisów krajowych , daje podatnikom możliwość powoływania się wprost na przepis prawa wspólnotowego. Wynika to z zasady bezpośredniej skuteczności ,na którą wskazuje Trybunał na przykład w wyroku w sprawie C-8/81. W orzeczeniu tym ETS wskazuje na prawne konsekwencje opóźnienia implementacji przepisów dyrektywy.
Z powołanych wyżej motywów uznać należało że nie przyznanie biegłemu wynagrodzenia podwyższonego o podatek VAT było sprzeczne z art. 1 ust 2 powołanej wyżej Dyrektywy nr 112 z 26 listopada 2006 r. , wobec czego zażalenie biegłego w tym zakresie podlegało uwzględnieniu. ( art. 386 par. 1 kpc w zw z art. 397 par 2 kpc) Podzielił tez Sąd zażalenie w tej części w której biegły kwestionuje odmowę przyznania mu wynagrodzenia za czas poświęcony na dojazd do siedziby sądu w celu pobrania akt a następnie ich zwrotu z opinią. Powołana przez Sąd Rejonowy uchwała Sadu Najwyższego dotyczy innego stanu faktycznego niż zachodzący w rozpoznawanej sprawie. Dlatego nie może być wprost stosowana w tym wypadku. Sąd Okręgowy w kwestii zażalenia co do oddalenia wniosku biegłego o przyznanie mu wynagrodzenia za czas dojazdu do sadu w celu pobrania akt a następnie ich zwrotu, podziela stanowisko zajęte przez inny skład tutejszego Sadu ( postanowienie z 19 maja 2009r. " Cz 570/09) że pobranie akt a potem ich zwrot z opinią są czynnościami niezbędnymi w celu wydania opinii a jako takie podlegają wynagrodzeniu. Zaskarżone postanowienie podlegało zatem zmianie w sposób wynikający z niniejszego rozstrzygnięcia. Z przedstawionych względów Sąd Okręgowy na podstawie art.386 par.1 kpc w zw. z art.397 par.2 kpc orzekł jak w sentencji.
Na postanowienia czekałem prawie rok - ale w końcu są.
Mnie się już właściwie nie przydadzą, bo od 1 stycznia pożegnałem się z VAT-em
- ale może koleżankom i kolegom biegłym - a i może .... Państwu Sędziom.
W drugim postanowieniu został też rozstrzygnięty inny ciekawy problem:
a mianowicie, za czynność: jaką jest odebranie akt z sądu i przekazanie opinii wraz z aktami (bezpośrednio do sądu, czy też nadanie na poczcie) - jak najbardziej wynagrodzenie się należy.
Za czynność jaką jest odebrabnie akt - którą to zresztą wykonać polecił sąd w zleceniu.
Nie można tego traktować jako czas dojazdu do sądu - za który jak wiadomo wynagrodzenie się nie należy.