Forum Sędziów Rzeczypospolitej Polskiej

przez **buszmen** » czwartek, 20 stycznia 2011, 00:37

kowboj napisał(a):Wiesz, rbx ostrzegał, że mnie lepiej do wywodów o Pomorzu nie prowokować...

Ciekawi mnie temat Pomorza, w szczególności zachodniego. Mam kolege ze studiów, który opowiadał że swego czasu mieszakńcy Szczecina żyli na walizkach i w gotowości do ewakuacji, I zastanawiałem się na ile w tym było prawdy. Z tego co piszesz to praktycznie obecni mieszkańcy przybyli na Pomorze Zachodnie po 45.

przez **kowboj** » czwartek, 20 stycznia 2011, 12:37

buszmen napisał(a):Ciekawi mnie temat Pomorza, w szczególności zachodniego. Mam kolege ze studiów, który opowiadał że swego czasu mieszakńcy Szczecina żyli na walizkach i w gotowości do ewakuacji, I zastanawiałem się na ile w tym było prawdy. Z tego co piszesz to praktycznie obecni mieszkańcy przybyli na Pomorze Zachodnie po 45.

Ile prawdy? Dużo.
Szczecin został zdobyty przez Rosjan 26 kwietnia 1945 r. Przechodził potem z rąk do rąk parę razy. Ostateczne przejęcie miasta przez polską administrację nastąpiło dopiero 5 lipca 1945 r. - do tego czasu nie było pewności, do kogo miasto będzie należało. Ten dzień jest uważany za faktyczne przyłączenie Szczecina do Polski po II wojnie światowej. Ale to są przepychanki o Szczecin, a nie o całe nasze Pomorze.
Poza tym w Szczecinie długo utrzymywana była atmosfera niepewności. Do roku 1950 trwał wielki rabunek - Rosjanie demontowali i wywozili do siebie wszystkie urządzenia portowe, a Polakom oddawali metr po metrze nabrzeża dopiero wtedy, gdy zostały już ogołocone. Rozebrali i ukradli nawet jeden z dwóch torów linii kolejowej Szczecin - Gdańsk.
Przez te wszystkie lata trwała też deportacja Niemców, którzy stopniowo zajmowali coraz mniejszą część miasta, określone dzielnice. Z tego czasu pochodził szczeciński dowcip:

Wpada facet na komisariat milicji i woła:
- Towarzyszu milicjancie, napadli na mnie niemieccy dezerterzy, z Werwolfu! Broń mieli!
- Jak na was napadli?
- A podbiegli z tyłu, przystawili lufę do głowy i powiedzieli "Dawaj czassy"!
- Ee, to chyba Ruscy byli?
- A, towarzyszu milicjancie, to już wy powiedzieliście, nie ja...

W Szczecinie przez kilkanaście lat nie budowano żadnych nowych domów, zresztą nie były potrzebne, poziom zaludnienia sprzed wojny miasto osiągnęło dopiero na początku lat siedemdziesiątych. Dopiero wizyta Nikity Chruszczowa w Szczecinie przełamała sytuację. Chruszczow przyjechał do Szczecina latem 1959 r. w czasie wizyty w Polsce i dopiero od tego momentu polskie władze w Warszawie przestały traktować Szczecin jako miasto "niepewne", które może być na rozkaz z Moskwy oddane "bratniej NRD".
Ale to dotyczyło Szczecina z jego nadgraniczym położeniem. Im bliżej centrum Polski, tym było normalniej. Chociaż o odbudowie zabytków, starówek mogliśmy tylko pomarzyć - całą szczecińską Starówkę rozebrano na cegłę do odbudowy Warszawy i wywieziono.
Mieszkańcy sprzed 1945 r., któzy pozostali, to - jak pisałem - nieliczni Polacy z przedwojennej Polonii niemieckiej (zresztą wielu z nich byli to działacze tej Polonii, szanowani potem powszechnie w mieście) i nieliczni Niemcy, którzy wybrali Polskę. Są to przypadki zupełnie incydentalne.
Jedną z najbardziej znanych takich osób była młoda Niemka Britta Wuttke, która pozostała w Polsce, tu ukończyła szkołę, studia medyczne, wyszła za mąż, opisała swoje wrastanie w Polskę w książce (mieszkała w Międzyzdrojach)... i wyjechała. Wygnał ją z Polski stan wojenny. Już nie wróciła.
A najbardziej romantyczna jest historia dwojga ludzi, któzy spotkali się w Mieszkowicach w 1946 r. - Niemki Elwiry Profe i Polaka Fortunata Mackiewicza. Ona była z Pomorza, miejscowa, on przyjechał z Polski. Zakochali się w sobie, ale nic z tego nie wyszło, bo w 1947 roku Elwirę Profe wraz z rodziną wywieziono do Niemiec. Gdy komuna upadła, Elwira Profe przyjechała do Polski i po ponad 40 latach odnalazła dawną miłość. Fortunat Mackiewicz mieszkał wtedy w Kwidzynie, żona przed laty go opuściła i wyjechała z Polski do USA. Pod koniec lat dziewięćdziesiątych zamieszkali razem - w swoich Mieszkowicach. On przeprowadził rozwód z żoną, z którą od wielu lat nie mieszkał. W 2005 roku wzięli ślub - po 50 latach. On miał 84 lata, ona 80. Przyjęli obydwoje podwójne nazwiska. Mieszkają nadal w Mieszkowicach. Para - symbol pokręconych losów Pomorza.

przez **Włóczykij** » czwartek, 20 stycznia 2011, 21:36

Ja poznałam parę Szcecinian, co tam dojechali z Syberii, byli wśród pierwszych i z ich opowiadania (za późno się zgadaliśmy w tej kwestii na imprezie

) zapamiętałam, że tam wówczas był iście Dziki zachó, jeśli idzie o stopień bezpieczeństwa, możliwości napadu na dom itp.

przez **buszmen** » czwartek, 20 stycznia 2011, 23:02

kowboj napisał(a):Poza tym w Szczecinie długo utrzymywana była atmosfera niepewności. Do roku 1950 trwał wielki rabunek - Rosjanie demontowali i wywozili do siebie wszystkie urządzenia portowe, a Polakom oddawali metr po metrze nabrzeża dopiero wtedy, gdy zostały już ogołocone. Rozebrali i ukradli nawet jeden z dwóch torów linii kolejowej Szczecin - Gdańsk.

Opisywane przez Ciebie historie znam z kilku książek (nie historycznych) raczej wspomnień i stąd było moje pytanie. I tak jak pisze Włóczka był to prawie Dziki Zachód.

kowboj napisał(a):Para - symbol pokręconych losów Pomorza.

A to faktycznie piekna historia

przez **kowboj** » piątek, 21 stycznia 2011, 00:34

buszmen napisał(a):Opisywane przez Ciebie historie znam z kilku książek (nie historycznych) raczej wspomnień i stąd było moje pytanie. I tak jak pisze Włóczka był to prawie Dziki Zachód.

Jest w Szczecinie takie miejsce niedaleko słynnych stoczniowych pochylni "Wulkan". Jest to dolina na terenie dawnej stoczni, w czasie wojny Niemcy mieli tam stocznię U-bootów. Był nad tą doliną most, zerwany w 1945 r. w czasie walk.
Z jednej strony do doliny dojeżdżał tramwaj. Z drugiej też, bo za doliną była linia tramwajowa i jedna z zajezdni była po "tamtej" stronie, więc były tam też tramwaje. Mostu nie było. Żeby przejść od tramwaju do tramwaju, trzeba było zejść po stromiźnie w dół, przekroczyć ciemną dolinę pełną złomu i gratów, wejść pod górę z drugiej strony i tam doczekać tramwaju jeżdżącego drugą częścią linii.
Dolinę nazwano Doliną Śmierci... i ta nazwa wśród starych szczecinian funkcjonuje do dziś. Nie jest przypadkowa.
Z kolei centrum miasta otaczała obwodnica kolejowa. W zasadzie Polacy nie wychodzili poza linię torów. Tam zaczynał się najdzikszy Zachód: można było dostać kulkę w łeb i od Niemca, i od sołdata Krasnoj Armii. Zależy, kto się trafił. A tam była najpiękniejsza dzielnica Szczecina, Pogodno, stały wspaniałe wille do wzięcia. Długo nikt nie odważył się tam zamieszkać.

przez **Włóczykij** » piątek, 21 stycznia 2011, 01:09

No ale APogodno wciąż jest fajne, szkoda że trocha poupadłe, ale i to miewa swój klimat, jak się lubi

[ Dodano: Pią Sty 21, 2011 7:41 pm ]
Hity dla dorosłych
Grzegorz Łyś 21-01-2011, ostatnia aktualizacja 21-01-2011 03:08
Na targach w Brukseli stoisko, na którym królował paprykarz szczeciński, otoczył tłum emigrantów. Jeden z nich po skosztowaniu legendarnego produktu z czasów Władysława Gomułki uścisnął dłoń wiceprezesa spółki Krzysztofa Modlińskiego i wyznał: „To mój smak, moja młodość...”

Przeglądając klatka po klatce „Człowieka z marmuru” i „Człowieka z żelaza”, można by pewnie dostrzec gdzieś w kadrze paprykarz szczeciński, jak i kawę Inka czy perfumy Być Może... A także magnetofon Kasprzaka, rower Wigry, telewizor Neptun. A jeśli nawet ich tam nie znajdziemy, być z pewnością mogły – a nawet powinny. To między innymi z nich składała się codzienność Mateusza Birkuta, jego syna Henryka Tomczyka i wszystkich obywateli PRL. Rozstaliśmy się z owymi rekwizytami socjalistycznej przeszłości bez żalu.

Ten artykuł jest płatny.

A przy okazji opisanej love story, to podobna historia był kanwą filmiku "Listy do Julii", raczej słabszy, choć reklamowany (ale Werona i okolice :roll:

, Gael Garcia Bernal choć w roli frajerskie raczej, to jak zwykle z nieustannym wdziękiem, Vaness Redgrave jak zawsze postać, choć miara filmu jednak ogranicza wg mnie), i wychodzi na to, że życie jak zawsze nie takie scenariusze pisze ... W sumie pięny film byłby z tej historii, taka przeciwaga dla"Malej Moskwy" - historii z drugiego końca kraju i tu byłoby z happy endem (choć mnie to zawsze zastanawia, w historiach Ani z Zielonego Wzgórza i z tego samego autorstwa było wiele takich historii z pustym przebiegiem w środku bez sensu, czy to do końca happy end, a w sumie, gdyby był środek, to nie byłoby go - to już taki pesymizm

). No a pośrodku - ziemia Pana Dred i jaką on ma tam historię ...

przez **kowboj** » piątek, 21 stycznia 2011, 23:58

Włóczykij napisał(a):Przeglądając klatka po klatce „Człowieka z marmuru” i „Człowieka z żelaza”, można by pewnie dostrzec gdzieś w kadrze paprykarz szczeciński, jak i kawę Inka czy perfumy Być Może...
A przy okazji opisanej love story, to podobna historia był kanwą filmiku "Listy do Julii"

W "Człowieku z żelaza" jest scena, w której filmowiec pokazuje sceny dokumentalne z grudnia 1970 r. nagrane "w Gdańsku".
Ta scena strasznie w 1981 r. (po premierze filmu) rozsierdziła szczecinian, bo wszystko to, co wmontowano do filmu Wajdy, były to dokumentalne nagrania z grudnia 1970 r. ze Szczecina. Ani jeden kadr nie pochodził z Trójmiasta. A w filmie Wajda chciał pokazać Gdańsk, Szczecin się dla niego nie liczył.
Po prostu w Trójmieście nie udało się nikomu zrobić takich zdjęć z przebiegu walk (poza słynną sceną niesienia ulicą Świętojańską na drzwiach ciała Zbigniewa Godlewskiego, nazwanego w balladzie "Jankiem Wiśniewskim" - autor nie znał prawdziwego nazwiska zabiego). W Szczecinie bitwę sfilmowano. I ciekawostka polega na tym, że filmy te nakręciła SB-cja, a potem zostały zdobyte i trafiły we właściwe ręce. Szczecinianie o tym wiedzieli - niektóre ujęcia były, co dla nas było łatwe do rozpoznania, kręcone z siedziby ówczesnej komendy MO.

A co do opisanej love story, to każdy, kto chciałby coś więcej zobaczyć, może wrzucić w google "Elwira, Fortunat" i wyskoczą mu opisy tej love story na stronach internetowych całej Europy, w iluś tam językach, w tym sporo po polsku.
Los wynagradza dziadkom lata rozstania: nadal są w formie i w Mieszkowicach są ulubieńcami całego miasta, zapraszanymi na wszystkie uroczystości.

przez **ossa** » sobota, 22 stycznia 2011, 00:28

kowboj napisał(a):najpiękniejsza dzielnica Szczecina, Pogodno, stały wspaniałe wille do wzięcia. Długo nikt nie odważył się tam zamieszkać.

No bo ja wiem, moi dziadkowie wyemigrowali do Szczecina z Brzozowa jak mój tata był małym dzieckiem - zaraz po wojnie i zamieszkali na Pogodnie. Pół dzieciństwa spędziłam na Pogodnie, aczkolwiek rzeczywiście babcia opowiadała straszne rzeczy co to się dzieją w Szczecinie i do dziś pamiętam, że jako dziecko bałam się wyściubić nos poza ulice Lindego i przyległe. Trzeba jednak przyznać, że babcia głównie siedziała w kronice kryminalnej miejscowych gazet :mrgreen:

przez **kowboj** » sobota, 22 stycznia 2011, 12:16

ossa napisał(a):
kowboj napisał(a):najpiękniejsza dzielnica Szczecina, Pogodno, stały wspaniałe wille do wzięcia. Długo nikt nie odważył się tam zamieszkać.

No bo ja wiem, moi dziadkowie wyemigrowali do Szczecina z Brzozowa jak mój tata był małym dzieckiem - zaraz po wojnie i zamieszkali na Pogodnie. Pół dzieciństwa spędziłam na Pogodnie, aczkolwiek rzeczywiście babcia opowiadała straszne rzeczy co to się dzieją w Szczecinie i do dziś pamiętam, że jako dziecko bałam się wyściubić nos poza ulice Lindego i przyległe. Trzeba jednak przyznać, że babcia głównie siedziała w kronice kryminalnej miejscowych gazet

Ossa, w czasie, gdy Ty spędzałaś dzieciństwo na Pogodnie, to już były zupełnie inne czasy... Ja nie jestem rodem z Pogodna, ale po jego ulicach biegałem jako 12- czy13-latek bez najmniejszych obaw, z moim o rok młodszym kuzynem (którego dziś nazywam bratem), bo on tam mieszkał. A wtedy to Ciebie jeszcze nie było na tem śfiecie. <lol>

Ale cię babcia straszyła... <urwanie glowy>

Pamiętam taki rysunek Zbigniewa Lengrena: średniowiecze. Babcia w średniowiecznym stroju siedzi w fotelu, obok jej nóg na podłodze wystraszony wnuczek. Jest noc, jedna świeczka, za oknem widać latające nietoperze czy inne wampiry i straszydła, a babcia mówi do wnuczka: - Nie bój się, dziecinko. To, co ci babcia mówiła o latających maszynach i o ludziach mówiących ze skrzyneczki, to tylko bajki.

przez **Dred** » sobota, 22 stycznia 2011, 18:19

Dzisiaj byłem w Szczecinie. Cisza, spokój, nikt się nie awanturuje! :cool:

...ok, a teraz idę umyć Bestię

przez **kowboj** » poniedziałek, 24 stycznia 2011, 00:03

ludzka napisał(a):
Dred napisał(a):Dzisiaj byłem w Szczecinie. Cisza, spokój, nikt się nie awanturuje!
...ok, a teraz idę umyć Bestię

Nie awanturuje, ale Bestię Ci zabrudzili...

To w drodze powrotnej...

przez **Gotka** » poniedziałek, 24 stycznia 2011, 09:04

Dred napisał(a):isiaj byłem w Szczecinie.

na inspekcji???

przez **Dred** » poniedziałek, 24 stycznia 2011, 10:37

Gotka napisał(a):
Dred napisał(a):isiaj byłem w Szczecinie.

na inspekcji???

yhyyy...

Dred napisał(a):
Gotka napisał(a):
Dred napisał(a):isiaj byłem w Szczecinie.

na inspekcji???

yhyyy...

Dred dowiedział się, że w Szczecinie są tanie garnki to pojechał :cool:

przez **Dred** » poniedziałek, 24 stycznia 2011, 11:25

phi...

Dred napisał(a):phi...

widać nie chciał kupować bez pokrywek :-P

przez **kowboj** » poniedziałek, 24 stycznia 2011, 23:22

romanoza napisał(a):
Dred napisał(a):phi...
widać nie chciał kupować bez pokrywek

Zazdrościsz, bo masz za daleko <lol>

.

przez **romanoza** » wtorek, 25 stycznia 2011, 00:12

kowboj napisał(a):
romanoza napisał(a):
Dred napisał(a):phi...
widać nie chciał kupować bez pokrywek

Zazdrościsz, bo masz za daleko .

Blada twarz jest w błędzie, ja niczego nie zazdraszczam :cool:

przez **Włóczykij** » piątek, 25 marca 2011, 21:44

kowboj napisał(a):A najbardziej romantyczna jest historia dwojga ludzi, któzy spotkali się w Mieszkowicach w 1946 r. - Niemki Elwiry Profe i Polaka Fortunata Mackiewicza. Ona była z Pomorza, miejscowa, on przyjechał z Polski.

Uprzejmie donoszę, że analogiczną historię opisano i ze wschodu Polski :roll:

Niestety tekst jest zblokowany za odpłatnością ..., ale czytałam "w papierze" i mogę polecić, gdyby ktoś miał ochotę na nutę romantyzmu w życiu :-D

http://www.rp.pl/artykul/625275.html

[ Dodano: Wto Maj 03, 2011 12:23 pm ]
Kowboju coś znowu Pogoni się nie powiodło

przez **kowboj** » wtorek, 13 września 2011, 15:45

Aj, chciałem komuś dać punkcik pomocowy, bo w Koszalinie Iustitian(ek) przybyło... i tym razem nie za sprawą Kazanny, tylko jeszcze kogoś innego.
Ale, kurcze, żadnego postu nie wpisała, chociaż na forum jest.

przez **kazanna** » sobota, 17 września 2011, 18:59

ciekawe kto to... :cool:

przez **kreska** » sobota, 17 września 2011, 19:40

też się zastanawiam!! :mrgreen:

przez **kowboj** » poniedziałek, 19 września 2011, 00:25

Na PW odpowiedziałem... <radocha>

z zachodniopomorskiego powiadacie, to ide ponuchać po sądzie!

przez **kowboj** » sobota, 15 października 2011, 21:33

ddominus napisał(a):z zachodniopomorskiego powiadacie, to ide ponuchać po sądzie!

To po sąsiednim budynku niuchaj, na tej samej ulicy...

Forum Sędziów Rzeczypospolitej Polskiej

Witam zachodniopomorskie!

Kto przegląda forum